رمضان رمز رزمایش مومنانه

خداوند کرامت و بزرگی ماه مبارک رمضان را نزول قرآن قرار داده و به بندگان خود این‌طور دستور می‌دهد که اگر می‌خواهید با من مناجات کنید، بگویید این ماه همان ماه نزول قرآن است و بخوانید: «للّـهُمَّ رَبَّ شَهْرِ رَمَضانَ الَّذی اَنْزَلْتَ فیهِ الْقُرْآنَ، وَافْتَرَضْتَ على عِبادِکَ فیهِ الصِّیامَ... خدایا اى پروردگار ماه رمضان که در آن قرآن را فرستادى و بر بندگان روزه را در این ماه واجب کردى...» نزول قرآن یعنی باز کردن راه برای ارتباط با خداوند و هدایت به سمت خدا توسط قرآن که کتاب هدایت است. هدف نزول قرآن در دعایی دیگر برای این ماه است که می‌خوانیم: «...وَهُوَ شَهْرُ رَمَضانَ، الَّذى اَنْزَلْتَ فیهِ الْقُرْآن، َهُدىً لِلنّاسِ‌ وَ بَیِّنات، مِنَ الْهُدى وَالْفُرْقانِ... و این ماه رمضان است که در آن قرآن نازل فرمودی برای راهنمایی مردم و روشن کردن راه هدایت و جدا نمودن حق از باطل...»
 
پس وجود ماه مبارک رمضان یعنی ایجاد انگیزه برای توجه به محتوای قرآن. محتوایی که بناست ما را هدایت کند، راه حق و باطل را نشان‌مان دهد و در طول عمر ما را کمک کند. قرآن را می‌خوانیم که زندگی کردن را یاد بگیریم. قرآن می‌خوانیم که بفهمیم کجا هستیم، چه کار باید انجام دهیم و پس از آن به کجا خواهیم رفت؟ تک‌تک آیه‌های قرآن راه زندگی را به ما نشان می‌دهد تا در موقعیت‌های مختلف زندگی بدانیم چه رفتاری مناسب است و چه رفتاری مناسب نیست. کسانی که آموزه های قرآن را به خوبی فراگرفتند می‌توانند به آن عمل کنند و برای خود سرانجامی نیکو ترسیم کنند و آن را در حالات مختلف به کار بگیرند.
 

قرض دادن به خداوند

یکی از این حالات می‌تواند در مشاهده احتیاجات هم‌نوعان‌مان اتفاق بیوفتد. وقتی می‌بینیم انسانی نیاز مادی و معنوی دارد بدون چشم داشت، کمک‌هایی در اختیارش قرار می‌دهیم. زیرا توجه به آیه ای از قرآن داریم که می‌گوید: «مَنْ ذَا الَّذی یُقْرِضُ أللهَ قَرْضاً حَسَناً فَیُضاعِفَهُ لَهُ أَضْعافاً کَثیرَةً وَ أللهُ یَقْبِضُ وَ یَبْصُطُ وَ إِلَیْهِ تُرْجَعُونَ؛ کیست که به خدا قرض نیکویى‌دهد [و بدون منّت، انفاق کند] تا خداوند آن را براى او چندین برابر کند؟ و خداوند است که [روزىِ بندگان را] محدود یا گسترده مى‌سازد و به سوى او باز مى‌گردید.» تلاوت این آیه به ما می‌آموزد که در معنای عام، هر فعلی از افعال ما نزد خداوند به امانت می‌ماند و روزی پاداش آن نصیب ما می‌شود و یکی از این افعال قرض دادن به خداوند است. یعنی کاری انجام دهیم که توقعی و انتظاری در برابرش نداشته باشیم و آن را امانت در نزد خداوند قرار دهیم و اختیار پاداشش را به او بسپاریم.

مسلما قرض دادن فقط در مادیات خلاصه نمی‌شود، بلکه در معنویات نیز جریان دارد. گاهی یک پند نیکو و یک انفاق معنوی مانند حفظ آبروی یک انسان می‌تواند قرضی باشد نزد خداوند. گاهی می‌تواند کمک مادی باشد به فردی که توان مالی‌اش ضعیف است و در شرایط بدی قرار دارد. انفاق از آنچه حقمان است و از درآمد حلال زندگی‌مان است. تقسیم کردن لحظات خوش و شادی‌های زندگی با دیگران و کمک به ایجاد توان مادی و معنوی در فرد یا افرادی که کم‌توان هستند.  
 
ماه مبارک رمضان به رنگ و بوی قرآن آمیخته شده و جلوه پیدا کرده است. قرآنی که انفاق و احسان و محبت را از خصوصیات مومنان برمی‌شمارد و به عهد خود برای بازگرداندن امانت‌ها عمل می‌کند. «فَلَنْ یُخْلِفَ اللّهُ عَهْدَهُ» (بقره80) خداوند هرگز پیمان شکنی نمی‌کند و پای‌بند به پیمان خود و وعده خود است «وَ مَنْ أَوْفی بِعَهْدِهِ مِنَ اللّهِ» (توبه111)؛
   

همدلی و مواسات

رهبر معظم انقلاب در سخنرانی روز میلاد حضرت بقیه الله(عج) مردم را توصیه فرمودند به انفاق؛ ایشان در قسمتی از بیانات متذکر شدند: «افرادی که توانایی و تمکن مالی دارند، فعالیت‌های وسیعی را به‌ منظور کمک به نیازمندان آغاز کنند، به‌ خصوص که در آستانه‌ی ماه مبارک رمضان که ماه انفاق و ایثار است، قرار داریم.» حضرت آیت‌الله خامنه‌ای تأکید کردند: «خوب است که در ماه مبارک رمضان یک رزمایش گسترده برای مواسات، همدلی و کمک مؤمنانه به نیازمندان و فقرا در جامعه شکل بگیرد و برای اثبات ارادتمان به امام زمان(عج) صحنه‌ها و جلوه‌هایی از جامعه‌ مهدوی را که جامعه‌ای همراه با قسط، عدل، عزت، علم، برادری و همیاری است، به‌ وجود آوریم.»
 
با این فرمان بود که رزمایشی از جنس محبت در کشور ما راه افتاد. این رزمایش مؤمنین را در یاری یکدیگر به نماش گذاشت و الگویی شد برای همه انسان‌ها که کمی از معنویات فاصله دارند. نمایشی از وجود آموزه‌های قرآن در کشورمان و نابود کننده دسیسه‌هایی که مردم ایران اسلامی را دور از دین و دیانت و محبت و انفاق میخواهد. رزمایشی عاشقانه با دستور ولی امر مسلمین که می‌تواند در کشورهای اسلامی و پس از آن در تمام جهان دیده شود. مردم عزیزمان در ماه خدا و با عمل به فرامین قرآن و اهل بیت(ع) و اطاعت از رهبر معظم انقلاب با پاکی و خلوص خود دست یاری به سمت نیازمندان دراز کردند و برای ایجاد مواسات در کنار یکدیگر قرار گرفتند. در گرفتاری‌ها کنار هم بودند و غبار از چهره یکدیگر زدودند و برای ایرانی آباد تلاش کردند. ماه مبارک رمضان فرصتی را ایجاد می‌کند که در آن برای تمام عمر برنامه‌ای در نظر بگیریم. برنامه‌ای از جنس زیبایی که ماندگار است و زندگی ما را زیبا می‌کند. برنامه‌ای که می‌تواند جهان را به اخلاق، معنویات، هم‌دردی‌ها و دلسوزی‌ها و هر آنچه خوبی به شمار می‌رود، هدایت کند.
 
جهان نیاز به انسان‌های قرآنی دارد، باید قرآنی شویم تا بتوانیم قرآنی عمل کنیم. قرآنی شدن یعنی تبدیل شدن به انسانی که خیلی عظیمی از مردم را به محبت و مواسات فرا می‌خواند و رهبری بهترین انسان‌ها را برعهده می‌گیرد. رمضان رمز رزمایشی است که زیبایی قرآن را به نمایش می‌گذارد و ما را به سمت خداوند هدایت می‌کند.